De broers Karel (1921) en Gerard (1923) van het Reve hadden veel gemeen; ze kwamen uit hetzelfde wonderlijke en eigenlijk ook onevenwichtige gezin. Toen Karel uit huis ging en trouwde, bleef Gerard alleen achter met zijn vader en moeder. Dat leverde het boek De Avonden op, wat een absolute bestseller werd.

Het boek was van Gerard en ook al vond Karel het zakelijk juist en literair geslaagd, inhoudelijk zag hij zo ongeveer alles wat erin geschreven staat, anders dan zijn broer.

Wat een welverdiend pensioen moest worden, wordt overschaduwd door gevoelens van eenzaamheid, verlies en pijnlijke herinneringen. Als de hoofdpersoon besluit te verhuizen naar een kleinere woning wordt ze gedwongen veel weg te gooien. Maar hoe doe je dat, je leven in een vuilniszak stoppen en weggooien? De draden van toen vallen samen met de draden van nu. Een bont geweven kleed van tijd en afstand, van verdriet en geluk omhult haar als een tweede huid. Tussen alle pijnlijke herinneringen vindt ze de opdracht terug die Tibor haar ooit op de Filippijnen heeft gegeven. Ze besluit mee te gaan met een humanitaire medische missie naar een van de gevaarlijkste plekken op de Filippijnen, de Sulu eilanden. Maar nog voor ze vertrekt krijgt ze geheel onverwacht te horen dat ze kanker heeft. Zal dit haar laatste reis zijn? Is het waar dat je geluk kunt afdwingen?

Dit is de kroniek van een denkbeeldige familie, die deels in Spanje woont, in Toledo, en deels in Nederland, in Amsterdam. Het gaat over Max IJzerdraad en zijn familie, met hun onderlinge verhoudingen en belevenissen. Het is een novelle met veel dialoog en met soms diepgaande discussies. Het gaat over de tragiek die mensen kan overkomen.