Misschien weet je het nog van jezelf of werd je er wederom weer aan herinnerd toen je zelf een prachtig kind kreeg en deze van een baby in een peuter en kleuter veranderde. Als kinderen klein zijn willen ze graag groot worden en één van de dingen die grote kinderen doen is naar school gaan. Als kinderen niet snel daarna indirecte signalen afgeven dat er misschien wat mis is kan het natuurlijk aan het kind liggen of misschien aan iets op die school. Maar wat als je niets vindt?

Een oude en eenzame man beseft dat de verhalen uit zijn jeugd met hem dreigen te verdwijnen. Ooit, ook toen al geïsoleerd van de rest van de wereld, vertelde zijn vader elke avond over twee indianen, Zwaluw en Arend, die in hun humoristische en sarrende gesprekken onze wereld zouden hebben geschapen en vormgegeven – een persoonlijke mythologie uit een schijnbaar al even mythologische jeugd. Als hij besluit deze vertellingen op te schrijven komen er ook in hemzelf verhalen omhoog als ‘vrienden die op bezoek komen’ – en ook deze wil hij vastleggen om door te geven aan zijn kleindochter, die te jong is om ze al te kunnen begrijpen.