De Duisburgse reder Ewald Höffner heeft een bloeiend binnenvaartbedrijf dat containers tussen Duisburg en Rotterdam vervoert. Voor de buitenwereld leidt hij een keurig en luxe leven. Wat echter niemand weet, is dat zijn bedrijf door een Oost-Europese bende wordt gedwongen om jonge, ontvoerde meisjes voor de prostitutie in een container naar Groot-Brittannië te smokkelen. Als het op een dag gruwelijk misgaat en een van de meisjes verdwijnt, worden uit wraak zijn kapitein vermoord en zijn uit vrouw ontvoerd.

Oude Italiaanse steden behoort tot een van de mooiste beschrijvingen van het zo geliefde zonnig Zuid-Europese land. Destijds uitgekomen in de serie De schatkamer, onder redactie van Arthur van Schendel, vormde het een pareltje in de serie. Het is natuurlijk ook een tijdsdocument en daarom is de taal onberoerd gelaten. Wat niet onberoerd laat is de intentie van het werk over nederige Franciscanen en machtlustige Ghibellijnen.

Voortdurend weer nieuwe levens moeten ondergaan, en deze nog allemaal moeten herinneren ook… dat is het gedachte-experiment dat aan deze surrealistische roman ten grondslag ligt. In een spervuur van voorbijvliegende levens, kriskras door de geschiedenis, probeert de hoofdpersoon een vinger te krijgen achter het waarom. Wie stuurt dit alles? Waarom lijkt het geen toeval, dat wat hij telkens weer te verdragen en te verwerken krijgt?