Henk Roos raakte geïntrigeerd door het verborgen leven van zijn oudoom Gerard Nieuwenhuijsen (1877-1920). Hij ging erover in gesprek met zijn ooms, en ontdekte dat erover die oudoom in de familie nooit werd gesproken. Hij ging op onderzoek uit en op basis van de schaarse familieverhalen, archiefonderzoek en fantasie reconstrueerde hij het tragische onvoltooide leven van Gerard, de gefrustreerde kunstschilder, én het leven van diens broer Hendrik, onderwijzer, en opa van de schrijver.

Dit is een onderhoudend relaas, waarin de schrijver (geb. 1939) herinneringen aan zijn vroegere auto’s ophaalt en daarmee meteen ook een boel over zijn leven vertelt. Auto’s spelen nu eenmaal een grote rol in ons modern bestaan, of we dat nu willen of niet. En de schrijver wil wel, want hij had plezier in auto’s. Het waren dan ook niet de eerste de beste. Hij bezat een aantal spectaculaire antieke auto’s zoals een Riley RM uit 1949, een Fiat Topolino uit hetzelfde jaar en een Rover P4 uit 1963. Het zijn trouwens bijna allemaal oldtimers die hier ter sprake komen – van Peugeot 403 tot Kever en van Karmann Ghia tot Studebaker Hawk.