-
Mussert, een politiek leven
0Gedreven door vaderlandse liefde trad Anton Mussert naar voren om Nederland te ‘redden’. In de vaste overtuiging dat het Mussert of Moskou was, richtte hij in 1931 de NSB op als dam tegen het rode gevaar. Daaraan waren al heel wat kleine al dan niet concreet fascistoïde partijtjes vooraf gegaan maar Mussert kreeg er de wind onder. Toen de bezetting een feit was geworden meende hij alweer tot heil van het volk een politiek van vriendschap met de Duitsers te moeten voeren al had hij de nodige reserves tegen hen wat onder meer hier uit blijkt dat hij Hitler niet zijn geheim openbaarde.
-
Nader tot Napoleon
0Als geen ander weet auteur Paul Dentz de sfeer van het meeslepende leven van de keizer te treffen, zoals hij dat ook al eerder deed in Napoleon Bonaparte in Egypte. In de loop van bijna twee eeuwen hebben onnoemelijk veel schrijvers geprobeerd een beeld van hem te vormen. Steeds weer blijkt dat facetten van Bonaparte onderbelicht blijven, dat negatieve beoordelingen weer gevolgd worden door grote waardering, dat sarcastische uitspraken teniet worden gedaan door zijn grandioze successen.
De geest van Napoleon, zijn ambitie, zijn geloof in de grootsheid van de ziel, zijn tomeloze energie, zijn veelomvattende interesses, zijn macht, zijn genereusheid, zijn veldheerschap, zijn intuïtie, maar ook zijn ongeduld, zijn misstappen en zijn opportunisme, vormen een fascinerend conglomeraat dat generatie na generatie blijft boeien.
-
Nalatenschap van een ziel
0De mens is niet in staat uitsluitend vanuit zijn verstand de gehele werkelijkheid te begrijpen. Uitzonderlijke heldere en intense dromen vertellen de auteur van dit boek een verhaal dat geen enkele relatie lijkt te hebben met zijn dagelijkse werkelijkheid. Intuïtief gaat hij op zoek en belandt uiteindelijk in Zuid-Tirol. Het voelt als thuiskomen, hij kent deze streek waar hij nooit eerder is geweest. Hier worden de dromen ook steeds heftiger en laten steeds meer details zien. Na zoektochten tijdens verschillende vakanties vindt hij tenslotte een brief van de soldaat uit zijn dromen. De boodschap in de brief komt volledig overeen met wat hij al wist uit zijn dromen die nu ophouden hem te kwellen.
-
Namen in Roermond
0Tijdens mijn onderzoek “Namen op de zuilen in Roermond” ontstond het idee om de namen van de omgekomen personen, samen met de omstandigheden waaronder dit gebeurde, vast te leggen in een boek.
-
Napoleon
0André Malraux, minister van cultuur onder generaal De Gaulle, was een groot bewonderaar van Napoleon. Hij had gepland dat de zomer van 1969 toegewijd zou worden aan de viering van de tweehonderdste verjaardag van ‘de Keizer van de Republiek’, maar helaas dwong het aftreden van de generaal als president tot de afgelasting van de geplande evenementen. Malraux liet ons hoe dan ook enkele uittreksels na van wat hij wilde zeggen in zijn toespraken, waaronder het volgende: “Napoleon, in tegenstelling tot monarchen, verdedigde perfect mensen- en burgerrechten.
-
Napoleon Bonaparte in Egypte
0Paul Dentz (1942), schrijver en bewonderaar van Napoleon, heeft zich verdiept in de geschiedenis van de Egyptische veldtocht van deze beroemde Corsicaan. Een veldtocht, in 1798 begonnen, die voor de Fransen niet bepaald glorieus is verlopen, maar die politiek en cultureel gezien zoveel teweeg heeft gebracht dat we niet simpel kunnen spreken van een fiasco voor Bonaparte.
Zowel voor Malta, met zijn theocratische bestuursvorm, als voor Egypte met zijn feodale heersers heeft Napoleon de stoot gegeven voor ingrijpende politieke veranderingen.
Op cultureel gebied heeft deze door wetenschappers begeleide expeditie de kunst van de farao’s, uitmondend in de Egyptomanie, als een wervelstorm over Europa gejaagd.
Napoleon zal generatie na generatie blijven fascineren. Bewonderaars en tegenstanders kunnen niet om de complexe Bonaparte heen. De geschiedenis blijft schatplichtig aan deze geweldenaar die in 1811 Nederland bezocht. -
Napoleon, martelaar voor de vrede
0Ons beeld van Napoleon is dat hij een megalomane veroveraar was, die Europa liet leegbloeden om aan zijn dolle ambities en onverzadigbare oorlogszucht te kunnen voldoen. Dat leidde tot meer dan drie miljoen doden volgens schrijver Bart Van Loo. Zonder zich te verlagen tot de clichés en karikaturen die veel historici gebruiken wanneer ze Napoleon opvoeren, beargumenteren Franceschi en Weider overtuigend dat dat beeld ongegrond is.
-
Nederland in tijden van droom en daad
0Eén van de opvallendste veranderingen sinds de jaren zestig is de acceptatie van het naakt in de openbare ruimte. Daarvoor stuitte dit op grote weerstand, zelfs als het ging om kunstwerken. Dit bleek bijvoorbeeld bij Het Gerucht, een schilderij van de Nederlandse surrealist J.H. Moesman, dat enkele keren van tentoonstellingen werd geweerd, evenals bij het naakt dat de bekende illustrator Cees Bantzinger (1914-1985) ophing voor het raam van zijn atelier in Ouderkerk aan de IJssel. Na klachten van dorpsbewoners werd het naakt vervolgens door een politieman verwijderd. Over dit politionele optreden ontstond discussie in het tv-programma Welbeschouwd, waarin enkele prominente Nederlanders actuele kwesties bespraken. De oud-verzetsman H.M. van Randwijk (1909-1966) nam hierbij een libertijns standpunt in dat hem door velen zeer kwalijk werd genomen.
-
Nederlanders bekeken
0Dit boek laat er geen twijfel over bestaan: Nederlanders hebben hun eigen manier van denken en doen. Buitenlanders weten dat maar al te goed. Voor Amerikaanse en andere expats zijn er gidsen om de cultuurschok te verzachten en hen wegwijs te maken in de Nederlandse samenleving. In hoofdstukken over negentiende-eeuwse Amerikaanse reisverslagen en de bekende reisgids van Baedeker wordt het beeldvormingsproces besproken. Interessanter dan ‘imagologisch’ onderzoek van nationale stereotypen als talig verschijnsel is de sociaalwetenschappelijke analyse van reële cultuurverschillen.
-
Nederlandse achterhoedegevechten op de Donau
0De vele tientallen olietankers van de Comos op de Donau waren voor Nederland, Engeland, Duitsland en de Sovjet-Unie van grote betekenis. De Comos stond ingeschreven in Amsterdam, zijn schepen voerden de Nederlandse vlag, maar de thuishaven was Wenen. In 1940 probeerden Nederland en Engeland te voorkomen dat de vloot de Duitse oorlogsdoelen zou dienen. Toch gebeurde dit uiteindelijk wel. Op het einde van de oorlog waren enkele tientallen schepen buitgemaakt door de Sovjet-Unie en Den Haag en Londen trachtten nu om die vaartuigen retour te krijgen. Ook dit mislukte. Na de oorlog heeft Nederland een poging ondernomen om volledige economische en juridische controle over de Comos te krijgen, maar ook dit was tevergeefs. Zo kon met recht gesproken worden van achterhoedegevechten, die Nederland amper profijt opleverden.
-
Niederländer und Flamen in Berlin 1940 – 1945
0Beim 50jährigen Gedenken des Ende des Zweiten Weltkriegs gab es in den Niederlanden kaum Interesse für eine doch sehr großeGruppe von Männern – zwischen 500.-600.000, die im Rahmen des Arbeitseinsatzes im Dritten Reich arbeiten mussten. Im Gedenken der Leiden der anderen Kriegsopfer hatten sie meist geschwiegen, erst im Rentenalter hatten sie Zeit, sich mit ihrer Vergangenheit und nicht zuletzt auch ihrer fehlenden Rente auseinander zu setzen. Nach der Wende machten viele noch einmal eine „Zweite Reise“, die meisten waren von der Aufmerksamkeit vor Ort, vor allem von Jugendlichen, positiv überrascht. Aber auch andere Opfergruppen waren im Grunde lange Zeit übersehen worden – ein Teil der Überlebenden und Toten des Widerstandes wurde zwar geehrt, aber was ihnen in deutschen KZs und Zuchthäusern geschehen war, danach wurde nie gefragt.
-
Niet voor God en niet voor vaderland
0In november van het vorige jaar was het precies 85 jaar geleden dat de leider van de SDAP (de voorloper van de PVDA), Pieter Jelles Troelstra zijn fameuze revolutieoproep deed. Hij meende dat de tijd rijp was voor veranderingen en dat de beginnende revolutie in Duitsland niet bij Zevenaar halt zou houden. Hij baseerde zich hierbij ook op de situatie in de Nederlandse krijgs- macht. Juist enige weken tevoren hadden soldaten in de Harskamp delen van de kazerne in de as gelegd en in vele andere plaatsen hun onvrede over de intrekking van de verloven getoond. Schatte Troelstra de situatie goed in? Vormden het leger en de vloot werkelijk revolutionaire factoren? Was de krijgsmacht nog betrouwbaar voor de staat?