Een scooter schept de fietsende Luc met zijn hondje Vasja. Hij moet naar het ziekenhuis, zijn fietsmaatje blijft ongedeerd. Als Luc hersteld is van diverse breuken, krijgt hij last van oorsuizen, slapeloosheid en een angststoornis. Wietolie noch ontspanningsmuziek brengen hem rust; een angstremmer helpt wel.

Negen maanden na het ongeval overlijdt de zeventienjarige Vasja. Dankzij de angstremmer kan Luc het verlies van zijn oude gabbertje doorstaan. Hij twijfelt over het nemen van een ander hondje, maar zijn vrouw Ine dringt stevig aan. De komst van Lorca, een adoptiehondje uit Spanje, maakt de angstremmer overbodig.

Een strobloem voor de hond is een aangrijpend verhaal over verlies, hoop en genegenheid. Rake observaties en een eigen schrijfstijl zijn kenmerkend. De reeks gebeurtenissen lijkt niet op toeval te berusten.

Het was in de nadagen van de romantiek toen de Fransen op het eind van de achttiende eeuw ook de lage landen veroverden en er een einde kwam aan het stift en vorstendom van Thorn dat achthonderd jaar had bestaan.

In 1586 werd het stadje Thorn door de keizer van Duitsland tot een vorstendom verheven. Het stift, een vroom lekenklooster, was onderdeel van dit vorstendom waar adellijke dames van zeer hoge afkomst lange of korte tijd verbleven. Eva Maria is een gracieuze schoonheid. Zij houdt niet van de strenge conventies in het vorstendom. Intussen heeft ze de kapitein van de wacht ontmoet, een boerenzoon. Er wordt schande over gesproken dat ze samen met haar oude knecht uit rijden gaat schrijlings in het zadel nog wel.