-
‘Een goed gesprek’
0Een abuis: de spiegel die bedriegt wanneer we onszelf menen te herkennen in een mens of in een macht ofschoon aan de waarnemer van buitenaf diezelfde mens of diezelfde macht kunnen opvallen als juist een tegendeel van de mens die er een beeld van zichzelf of van een eigen ideaal herkent.
Een syndroom: het ziektebeeld dat dit bedrog te ervaren geeft in twee onderling radicaal verschillende vormen. De geest van een tijd: een concert van deze geest in het Nederland
van de jaren ’60, achtereenvolgens in twee symfonieën van onderling tegengestelde klank. -
At the Jazz Band’s Ball
0Het titelverhaal At The Jazz Band’s Ball gaat over vijf schooljongens die een klassenorkest vormen waar geen muziekinstrument aan te pas komt. De drummer drumt op een papieren boterhamzakje, de anderen toeteren in hun handen en op een zakkammetje met vloeipapier. Ze spelen in de pauze, maar ook tijdens de les van juffrouw Prins, die Nederlands geeft en ‘toch geen orde kan houden’. Het wordt een kabaal. Onverwacht staat de directeur achterin de klas.
-
Bühne 16
0Hier is hij dan, de nieuwe Bühne, de zestiende al weer, en dat nog steeds op papier. De lezer heeft hiermee dan ook weer een rijke uitvoering in handen met bloemrijke poëzie en fraai proza.
-
Bühne 17
0In een tijd waarin papieren culturele tijdschriften schaars zijn geworden verschijnt er deze zomer zomaar weer een Bühne van meer dan tweehonderd pagina’s. Maar laten we ons vooral niet door de omvang laten imponeren, want voor Uitgeverij Aspekt gaat het ook in dit tijdschrift om de inhoud.
-
Dagboek van een kamermeisje
0Deze roman verscheen voor het eerst in 1900 en veroorzaakte ook toen al de nodige beroering. Het boek werd twee keer verfilmd, eerst door Jean Renoir, later door Luis Buñuel met Jeanne Moreau in een onvergetelijke hoofdrol.
-
De gele vlinder
0Marga van Doorn (1956) was 33 jaar journaliste bij diverse
tijdschriften. In 1990 schreef zij onder het pseudoniem Fette Jelsma het boek Ze is gek dat ze blijft, in 2013 schreef zij Ik heb u liever lief, over haar moeder met Alzheimer. De gele vlinder is haar derde boek. -
De kus van God
0De kerstdagen zijn een baken van licht en warmte in donkere dagen. Zowel voor kinderen als volwassenen spreekt deze tijd tot de verbeelding. Het is een van de ijkpunten van het jaar.
-
Een brief voor jou van mij
0Actrice/schrijfster Wieke Mulier schreef een brief aan haar overleden man regisseur Bob Löwenstein. Die zij dikwijls Burschie noemt, wat jochie betekent. Die “over ‘t lijden” heen is. Want is het leven op aarde niet een tranendal? Kan iets, wat dan ook verdwijnen? Nee, desnoods opgesplitst in duizenden onderdelen, zal het voortbestaan. Iets dat bestaat, bestaat voor altijd. Zo is het ook met de mens. Zelfs als hij verbrand is. Zijn geest blijft. Voor altijd.
-
Fonkelingen
0Simon Carmiggelt (1913-1987) was een journalist en dichter die onder het pseudoniem Kronkel een kleine 40 jaar lang bijna dagelijks een cursiefje schreef in dagblad Het Parool. Zijn jaarlijkse bundels met de beste verhalen, en niet te vergeten zijn dagsluitingen op televisie, maakten hem tot een van de meest gelezen en populaire schrijvers van Nederland. Voor zijn werk ontving hij onder meer de Constantijn Huygens-prijs en de P.C. Hooft-prijs.
Fonkelingen is een verzameling citaten die de stilistische klasse en de humor van Simon Carmiggelt schitterend laten uitkomen. Hopelijk zet het aan tot herlezing van zijn oeuvre.
-
Hemelzangen
0Hemelzangen is het verhaal van het wat stroeve leven van journalist Mark die zich met Hilde vestigt in hun huisje aan de sluis. Een combinatie van menselijke zwakheden en een fatale speling van het lot blijken de aanloop tot een wereldomvattende catastrofe.
-
Het einde van de eeuwigheid 1961-1968
0Henri Pafort is terechtgekomen op een katholiek seminarie. De jaren zestig zijn net aangebroken, een periode waarin talloze waarden op losse schroeven worden gezet. In de Derde Wereld proberen bevrijdingsbewegingen de macht over te nemen, studentenrevoluties leggen universiteiten plat, het Tweede Vaticaanse Concilie doet de katholieke kerk schudden op haar grondvesten.
-
Het litteken van Vossensteyn
0Constance Croon torst bittere jeugdherinneringen met zich mee. Pas halverwege haar leven vindt zij de kracht om Vossensteyn, het oude familiehuis, een bezoek te brengen. Haar oma ligt daar op sterven; zij voelt zich schuldig vanwege de liquidatie van een familielid in de oorlog. In hun nachtelijke gesprekken blijkt dat oma lijdt onder leugens die het hele gezin hebben beschadigd. Wat voor licht werpt dat op het verstikkende milieu waarin Constance opgroeide? Was haar moeder een narcistische kwelgeest of juist slachtoffer van machten die hen allen te groot waren?