Actrice/schrijfster Wieke Mulier schreef een brief aan haar overleden man regisseur Bob Löwenstein. Die zij dikwijls Burschie noemt, wat jochie betekent. Die “over ‘t lijden” heen is. Want is het leven op aarde niet een tranendal? Kan iets, wat dan ook verdwijnen? Nee, desnoods opgesplitst in duizenden onderdelen, zal het voortbestaan. Iets dat bestaat, bestaat voor altijd. Zo is het ook met de mens. Zelfs als hij verbrand is. Zijn geest blijft. Voor altijd.