Het Darwin jaar, waarin de evolutietheorie van Charles Darwin centraal staat, lijkt een goede aanleiding voor het stellen van de vraag of de aloude bijbelteksten en hun uitleg nog wel aansluiten op het denkpatroon van de mens van de een en twintigste eeuw. Is het geloven in een schepping versus de wetenschap van de evolutie een duivels dilemma of gewoon een kwestie van de kennistoename en daarmee van de bewustwording van de moderne mens? Een eigentijdse visie hierop kan interessante perspectieven openen en daarmee de mogelijkheid bieden om achter de oorzaken te komen van de spanningen die nog zo overduidelijk bestaan tussen mensen die in een Goddelijke schepping geloven en degenen die Darwin’s evolutie theorie aanhangen. De psycho-analytische benadering van dit verschijnsel. werkt verhelderend en legt de mogelijkheden tot het slaan van een brug tussen beide schijnbare tegenstellingen bloot. Het onderwerp is benaderd vanuit het agnostisch standpunt. Om deze gedachte kort samen te vatten: Geloof in een onbekende, voor velen hogere macht die door de menselijke geest niet kan worden omvat. Vanuit dit uitgangspunt heeft dit boek geen andere pretentie dan de uiting te zijn van een zoekend denken, met respect voor ieders overtuiging. Het is derhalve een objectieve heroverweging van het Christendom teneinde de weg te vinden naar de eigentijdse opvattingen over onze ontstaansbron. Het geheel is geplaatst in de context van de huidige mondiale samenleving. Mensen die op hun zoektocht in het leven nog geen afgerond beeld hebben van wat zij zoeken, kunnen er door worden gestimuleerd dit beeld af te ronden, zonder dat hen daarvoor een kant en klare religie of een andere ideologie wordt opgedrongen. Wie zelf verantwoordelijkheid wil dragen voor eigen denken en handelen zonder het vertrouwen in een hogere macht aan te tasten, vindt in dit boek voldoende aanknopingspunten. Het is een nieuwe benadering van het traditionele, eeuwenlang ingegroeide bijbelbegrip dat slechts aanvaarding verlangt omdat het geschreven staat.

Dit is de tekst die Ds.Woelderink uitsprak op de 25ste jaarvergadering van de gereformeerden bond tot verbreiding en verdediging van de waarheid in de ned. Hervormde (gereformeerde) kerk op 12 april 1934 te Utrecht. Hierin neemt Woelderink stelling m.b.t. tot de verschillende posities van vooraanstaande voormannen in de gereformeerde kerk die tot de afscheidingen van 1934 zouden leiden. Woelderink bepleitte enige afstand in zijn referaat wegens hartstochten, emoties en Kuyperhaat, die volgens Woelderink ook ‘kunstmatig’ gevoed werd.

Wil jij alles nog één keer opnieuw beleven, zoals een kind woordeloos verwonderd worden door alles wat om je heen gebeurt? De verwondering die jij als kind had is langzaam verdwenen doordat men je antwoorden gegeven heeft. Want zo gauw men alles gaat verklaren, verdwijnt de verwondering, maar ook het denken zelf. In De belevingsreis gaan we de oude betekenissen eraf krabben en alles weer aanraken alsof je het voor de eerste keer voelt en ziet.