Mary Copeland – Victoriaanse detective, deel 7 herbergt drie verhalen van de vrouwelijke detective die in het laatste decennium van de negentiende eeuw actief was. Mary Copeland groeit op in Londen bij haar oom en tante. Inmiddels is ze getrouwd met Nathaniel Cameron, een schrijver en psychiater. Ook na haar trouwen blijft Mary werken in opdracht van Scotland Yard, waar ze een eigen team tot haar beschikking heeft. In het eerste verhaal krijgt Mary te maken met moorden op hoge, gepen­sioneerde officieren. In het tweede verhaal is er sprake van moorden op vrouwen waar een verband tussen lijkt te zijn en in het derde verhaal is Mary in het Zuid-Franse Nice waar ze weer te maken krijgt met de wereld van de anarchisten en de maffia die een plan voorbereiden om het Britse Rijk in chaos te storten. In de verhalen is er weer aandacht voor de kunste­naars van de Prerafaëlitische Broederschap of de navolgers daarvan. Swiers weet zoals steeds goed gedocumenteerd en op indrukwekkende wijze het Londen van die tijd te beschrijven, van december 1890 tot en met februari 1891, twee jaar na The Ripper Murders en een paar maanden na de gewelddadige Police Strike in Bow Street.

In december 2011 vertelde Robert aan de auteur Rita Knijff-Pot over zijn verblijf op het eiland Ameland in de Tweede Wereldoorlog. Niet alleen hij, maar vele kinderen hadden op jonge leeftijd ver van huis weken, maanden of jaren doorgebracht op Ameland tijdens de oorlog, waar ze werden opgevangen door eilandbewoners. Er was geen groter contrast denkbaar dan het verblijf op het eiland in die tijd en de thuissituatie op het vasteland. Het zou een allesbepalende invloed op hun leven hebben. Het eiland bleef hun hele leven een rol van betekenis spelen, omdat de oorlog op de achtergrond voortdurend aanwezig bleef.