Gugutsa droeg zijn muts toen de winter naar het dorp Driegeiten kwam. Koning Winter hield van het jongetje. Ook de sneeuwvlokjes snelden toe vanuit alle windrichtingen om hem te begroeten en peperden hem van top tot teen in – hij leek nu net een sneeuwpopje, maar onder die muts kwam een rookwolkje vandaan.

De sneeuwvlokjes dachten dat Gugutsa een vuurtje stookte onder de muts. Ach, hoe moesten zij weten dat het geen echte rook was, maar de adem van Gugutsa? En waarom zou hij vuur stoken? Toen hij zijn muts op zijn hoofd had gezet, was alle kou naar buiten gevlogen.