Mary Copeland – Victoriaanse detective, deel 7 herbergt drie verhalen van de vrouwelijke detective die in het laatste decennium van de negentiende eeuw actief was. Mary Copeland groeit op in Londen bij haar oom en tante. Inmiddels is ze getrouwd met Nathaniel Cameron, een schrijver en psychiater. Ook na haar trouwen blijft Mary werken in opdracht van Scotland Yard, waar ze een eigen team tot haar beschikking heeft. In het eerste verhaal krijgt Mary te maken met moorden op hoge, gepen­sioneerde officieren. In het tweede verhaal is er sprake van moorden op vrouwen waar een verband tussen lijkt te zijn en in het derde verhaal is Mary in het Zuid-Franse Nice waar ze weer te maken krijgt met de wereld van de anarchisten en de maffia die een plan voorbereiden om het Britse Rijk in chaos te storten. In de verhalen is er weer aandacht voor de kunste­naars van de Prerafaëlitische Broederschap of de navolgers daarvan. Swiers weet zoals steeds goed gedocumenteerd en op indrukwekkende wijze het Londen van die tijd te beschrijven, van december 1890 tot en met februari 1891, twee jaar na The Ripper Murders en een paar maanden na de gewelddadige Police Strike in Bow Street.

De vier verhalen in dit deel brengen Mary Copeland naar de wereld van de anarchisten in ballingschap in Londen, de Mediterrané, waar ze in Nice een zaak moet oplossen en weer terug in Londen. Ze krijgt te maken met een seriemoordenaar die het ook op haar heeft gemunt en een zaak rond een bordeel waar schandknaapjes worden misbruikt door welgestelden. Ze wordt daarbij opnieuw geholpen door medewerkers van Scotland Yard, die samen met haar een geheim team vormen.

De titels van de vier verhalen zijn weer ontleend aan schilderijen of andere kunstwerken uit die tijd, vervaardigd door kunstenaars die behoorden tot de Prerafaëlitische Broederschap of de navolgers daarvan. Swiers weet weer op indrukwekkende wijze het London (en Nice) van die tijd neer te zetten, net na The Ripper Murders en voor The London Dock Strike.