‘De afspraak was om bij binnenkomst niet tegen elkaar te praten, elkaar niet in de ogen te kijken en ik zou wachten, geblinddoekt en handen achter de rug.’

Ik hoor de deur piepen, daarna in het slot vallen en ik probeer geluiden op te vangen om zo te kunnen bepalen waar Harry naar toe loopt. Ik draai mijn hoofd naar alle kanten om iets van geluid op te vangen, maar schrik als ik ineens een hand over mijn wang voel gaan, een warme adem in mijn gezicht blaast en ik een kus op mijn lippen voel…’ Het genot van een prooi! Het is geen dagboek en geen avonturenroman, maar een boek over contrasten. Als andere mensen gaan slapen, is zij pas halverwege haar ontdekkingstocht. In een grensoverschrijdend relaas sleurt ze je in sneltreinvaart mee door een ongewoon leven van spanning, opwinding en duistere verlangens. ‘Een wee gevoel trekt door mijn lijf… Hij heeft nog rozen gekocht ook?