In de middeleeuwen was de roomse kerk, als heerseres van de wereld, meer bezig met bewapeningen, bondgenootschappen, ban en straffen dan met de vrede van de zielen. Onder de verontruste volkeren ontstond grote nood en overal traden nieuwe leraren en gemeenschappen op. Die boden vaak met verachting van hun leven weerstand aan de zware vervolgingen van de kerk.

In Umbrië raakte een onbekende jongeman in gewetensnood en besloot in grote deemoed een trouwe volgeling van de Heiland te worden. Dit was Giovanni Bernardone, genaamd St. Franciscus van Assisi. Hij is voor zijn duizenden volgelingen tot in onze dagen een bron van vernieuwing en liefde gebleven. Zo worden de laatste tijd overal in Europa Franciscaanse lekenorden opgericht, die zich door Franciscus laten inspireren, omdat hij zo dicht mogelijk bij de boodschap van het evangelie probeerde te komen.