Uitgeverij Aspekt

23 hours ago

DE VLEUGEL VAN BACH

REACTIES VAN LEZERS

In de opdracht staat: een boek over de levensfase 70 +. Maar het gaat toch ook over alle levensfases van een mens en de wonderlijke verbanden tussen al die fases en tussen ons en de mensen die een grotere of kleinere rol spelen in onze levens. Het is heel knap zoals dit boek en dat over Het korte leven van Heleen met elkaar verweven zijn en toch ook los van elkaar ieder een op zichzelf staande roman zijn.
De schrijver heeft een scherp observatievermogen om mensen en hun gedragingen tot in de finesses waar te nemen, te ontleden en dat kort, bondig en zeer herkenbaar te beschrijven. Daarbij een oordeel aan de lezer overlatend.
En hij weet daarnaast de gevoelens van Ireen met haar reacties op die gedragingen met gevoelens van boosheid, verwarring, verdriet, hoop, verlangens, blijdschap en liefde, prachtig te beschrijven.


We treffen de 70-jarige hoofdpersoon Ireen op de eerste pagina’s van het boek in het ziekenhuis, herstellende van een mislukte zelfmoordpoging. Wat lijkt te beginnen als een droevig, dramatisch verhaal ontpopt zich al snel als een hilarische beschrijving van het dagelijks leven van zovelen van ons. Met dien verstande dat Ireen kans ziet alsnog een totaal andere weg in te slaan.
Geschreven vanuit het perspectief van Ireen volgen we haar het eerste jaar na de zelfmoordpoging. Ze kijkt met een cynische maar ook humoristische blik naar haar leven zoals zich dat voltrekt. Het verleden en de gemaakte ‘verkeerde keuzes’ spelen daarin en grote rol alsmede haar verhuizing naar een appartementencomplex. Gaandeweg het jaar neemt ze het heft steeds meer in eigen hand.
Het is een heerlijk verhaal om te lezen. Stof tot nadenken geeft het je wellicht ook als je bereid bent te reflecteren. Ik weet nu in elk geval zeker dat verhuizen naar een appartementencomplex niet op mijn verlanglijstje staat !
Ik las de schrijver voor het eerst, maar ongetwijfeld niet voor het laatst.

Ik heb genoten van De Vleugel van Bach. Zeer vlot geschreven, vooral de humor, of moet ik zeggen de satire treffen mij. De monoloog om de hoofdpersoon Ireen te strikken voor een bestuursfunctie in de Vereniging van Eigenaars is meesterlijk. De schrijver weet vrouwen heel knap neer te zetten. Men treft prachtige, soms komische, waarnemingen aan, zoals: “Nu zie ik pas dat dat haar tanden vanuit het midden naar de hoeken toe geliger worden, als een raampartij waar de glazenwasser in het midden is begonnen maar er daarna geen zin meer in had”. De verhaallijn ontvouwt zich als een thriller, tegelijkertijd weet de schrijver veel emotie op te wekken.

Ik heb De Vleugel van Bach pianissimo gelezen. Erg (ont)spannend gedurende de feestdagen. Ik neem aan dat een gedeelte van de beleving in de woongemeente eigen ervaring is, zoals wij dat ook op Barbados hadden. Daar kunnen we ook een boek over schrijven, maar René van Rooij heeft het nu voor ons gedaan.


Ik heb een heerlijke dag voor mezelf vandaag en ga door in de Vleugel van Bach. Prachtige lange zinnen die een goede indruk van de omgeving schetsen. Tot het laatst blijft de spanning erin hoe het zal aflopen.

De Vleugel van Bach met veel plezier gelezen. Ongetwijfeld fictie, maar voor mij als lezer met veel fantasie toch ook zo nu en dan herinneringen.

Heb met veel plezier en een gniffel De Vleugel gelezen. ... See MoreSee Less

Uitgeverij Aspekt

23 hours ago

THE VIRUS OF GOD

REACTIES VAN LEZERS

Met veel genoegen The Virus of God gelezen. Het is satire in opperste vorm. Bij vlagen deed het denken aan Evelyn Waugh, die door sommigen als dé satirist van de 20ste eeuw wordt gezien. De bedachte namen, zoals Charles Neverenough, Crevice en Whitewash zijn geheel in overeenkomst met Evelyn Waugh (nb niet Brideshead Revisited dat in feite een uitzondering op zijn gehele oeuvre is). En dan “However, since the 2035 Presidential Single Gender facilities Decree, one could run into any Tom, Dick or Harry in the loo’, kostelijk!
Het is een lang verhaal, maar met de speelse toekomstblik met knopjes onder de huid en een virtueel scherm met draden naar de hersenen ... of hoe? Dat mag de lezer zelf bedenken!
Ook de sex scenes doen me deugd. Niks van dat volledig geklede man met vrouw tegen de muur of op de tafel, nee, mooi huid contact.
Het Engels is native speak, woorden zoals ’rugger’, ‘in the loo’, ‘lass’ en ‘tuppence’. En het woord ‘robotrapideyesmovementfacility’, je moet er maar opkomen.
Zelfs het eind is hilarisch. Ik zie de schrijver zitten met een gemene grijs op zijn gezicht: dan maar een sprookjesboek einde.
Ik kan me niet anders voorstellen dan dat de auteur hiermee grote bekendheid krijgt.


In de Zwitserse bergen heb ik de erotische board room thriller ‘The Virus of God’ gelezen. Het verhaal bevat vele onverwachte wendingen in een futuristische setting en is tot het einde toe spannend. Het gebruik van het Engels in de beschrijvingen en dialogen is zeer authentiek, zowel voor de Engelse als Amerikaanse scenes. Uit de beschrijvingen van de plaatsen waar Eve allemaal is geweest maak ik op dat de schrijver ook zeer bereisd is. Londen, Amsterdam en Amersfoort liggen voor de hand, maar Balboa Island en Mauritius waren kennelijk ook onderdeel van zijn research. De brainchip is een trouvaille die de communicatie van mijn kleinkinderen zal helpen, maar genfoods wens ik hen niet toe.
De ontknoping is verrassend, niet zozeer het indirect omkopen van judge Beauchamp, maar wel de glorious future of Genfoods Plc onder het leiderschap van de sissies en de recarnatie van Adam & Eve in een nieuw paradijs zonder God's viruses. Alles komt uit de grote verbeeldingskracht van de auteur waarmee ik hem feliciteer. Ik heb van zijn pennenvrucht genoten en dank hem hartelijk daarvoor. ... See MoreSee Less

Uitgeverij Aspekt

5 days ago

Universele ethiek als antwoord op milieuvraagstukken en ander eigentijds ongemak door Robert Cliquet en Dragana Avramov

Recentelijk verscheen bij Uitgeverij Aspekt het boek van Gerrit Teule, die in Wat moeten wij doen? stil stond bij het vraagstuk van de ethiek. Wat is goed en wat is slecht en hoe komen wij tot antwoorden?
Hij verwees daarbij naar de natuur, dat immers uit zichzelf weet hoe ‘ de hazen lopen’. In aansluiting hierop is het boek van Robert Cliquet, emeritus hoogleraar in Gent en consultant Dragana Avramov uit Belgrado interessant. Beide auteurs hebben zich zich ook met de ethiek bezig gehouden in het alweer iets eerder verschen boek Ethische keuzes voor de toekomst.
Ook hier gaat het om het vraagstuk van plaatsbepaling. Waar gaan we heen en langs welke richtlijnen? Sinds het einde der ideologieën lijkt deze vraag brandender dan ooit. Actueel is het feit dat de auteurs zich hierbij vooral focussen op het milieuvraagstuk, maar dat niet alleen. Dit gebeurt niet op de hijgerige toon zoals we dat uit het euro-parlement kennen van een Frans Timmermans, maar afgewogen en onderbouwd.
De auteurs pleiten voor een ‘rationeel raamwerk’, zoals zij stellen. De oude impulsen, zoals die voortkwamen uit de kerk en het geloof alsmede de menselijke driften, volstaan niet meer. Er is sprake van wat zij duiden een ‘tweede darwinistische revolutie’ . Hierbij dienen de lange termijn evolutionaire oplossingen zich aan, althans, daar zou de focus op moeten liggen. Dit levert een boeiend perspectief op, met natuurlijk open eindjes en discussiepunten. Wat in elk geval helder is, is het feit dat de bestaande (tijdelijke )ethiek plaats moet maken voor een meer consistente tijdloze ethiek welke zich niet alleen plaatselijk maar universeel zal openbaren. Dit boek is een eerste zeer interessante aanzet daartoe.

Robert Cliquet/ Dragana Avramow
Ethische keuzes voor de toekomst
Isbn 9789463387538
308 bladzijden

Robert Wachter ... See MoreSee Less