De mooiste verhalen

Eigenlijk heeft Hermann Hesse (1877-1962) geen introductie meer nodig. Want wie kent niet op z’n minst een van zijn grote en succesvolle romans? Deze verhalen, die nog niet eerder in het Nederlands beschikbaar waren, maken het beeld en oeuvre van Hesse compleet.

Wat ook in deze verhalen onmiskenbaar terugkeert, is zijn gevoel en liefde voor de natuur. Hesses hang naar mystiek en zijn ironie zijn ook hierin weer aanwezig, net als een zeker moralisme, waaraan hij als zoon van een zendeling niet ontkwam.

Vooral in de jaren zestig en zeventig zijn de romans van Hesse in talloze vertalingen over de gehele wereld massaal verkocht en stukgelezen. Nog steeds zijn ze bij een groot publiek populair. De Duitse Nobelprijswinnaar blijkt zelfs nieuwe generaties aan te spreken, maar minder bekend is zijn ‘kleine’ werk. Ten onrechte.

De mooiste verhalen zijn, hoe divers ook van onderwerp, stuk voor stuk juweeltjes. Ze verdienen een minstens even groot publiek.

“Hij kan wat weinigen kunnen. Hij geeft het realistische detail weer in een stijl die, alle ware lezers bekorend, aan de laatste raadsels raakt.”
– Kurt Tucholsky

Bij Uitgeverij Aspekt zijn van Hermann Hesse onder andere ook verschenen: ‘De kunst van het ouder worden’, ‘De terugkeer van Zarathoestra’ en ‘Franciscus van Assisi’.